بررسی بلایای طبیعی و نقش آن در توسعه پایداری با تأکید بر ایران

بلایای طبیعی یکی از موانع اصلی توسعه پایدار محسوب می­ گردند. همواره وقوع آن به عنوان سدی بر سرراه توسعه اقتصادی، اجتماعی و عمرانی قرار دارد. چنانچه شدت بلایا بیشتر باشد، برنامه­ های توسعه ملی با مشکلات بیشتری همراه خواهد بود. چرا که بسیاری از تمدن ها و جوامع بشری در اثر وقوع بلایای طبیعی از بین رفته­ اند. انسان با بهره­ برداری غیرمنطقی و ضعف مدیریت بهره­ برداری از منابع طبیعی بر تعداد و شدت بلایا افزوده است. با نگاهی به تاریخچه بلایای طبیعی می ­توان به این مهم پی برد. افزایش بی­ رویه جمعیت به عنوان یکی از موانع در استفاده صحیح از منابع طبیعی است. به این ترتیب که افزایش جمعیت بالطبع افزایش نیازهای غذایی (توسعه کشاورزی و دامپروری) سکونتگاه­ ها (توسعه مناطق شهری)، امکانات آموزشی- بهداشتی و تسهیلات رفاهی و... را به دنبال دارد که لازمه افزایش این نیازهای استفاده غیر اصولی، نامناسب و بی­رویه از ثروت­ های طبیعی می ­باشد. در نتیجه پیامدهای ناگوار بلایای طبیعی را سبب می­ گردد و برنامه­ ریزی­ های میان مدت و درازمدت را به مخاطره می­ اندازد. بنابراین لازم است در توسعه پایدار این دو مسئله مورد ارزیابی و کنترل قرار گیرد.